Financiële ondersteuningen door de overheid om sneller naar een beter klimaat te evolueren, kennen we al lang en kunnen we zeker toejuichen. Vaak werden ze te snel genomen zodat men er achteraf op moest terugkomen. Denken we maar aan de beruchte groenestroomcertificaten. Het weinig doordachte karakter van zo’n maatregelen zal ongetwijfeld te maken hebben met het populistische karakter van zulke subsidies. Klimaatdoelstellingen worden door politici wel eens ge- of misbruikt om beter te scoren bij de bevolking. Sinds 2021 bepaalde de nieuwe regelgeving dat je tot maximum 1500 euro subsidie kon ontvangen voor het plaatsen van zonnepanelen.
Die premie werd bepaald als volgt:
- 300 euro per KWP (kilowattpiek) tot maximum 4 KWP.
- En nog eens 150 euro per extra KWP met een maximum tot 6 KWP.
In 2022 kondigde Zuhal verrassend aan dat ze voor 2023 de premies ging halveren en in 2024 nog een keer. Om dus in dat jaar te eindigen op 375 euro maximum premie. Echter nu eind september kondigt zij plots als haar bijdrage in de begrotingsoplossingen aan dat het vanaf 1 januari volledig wordt stopgezet. ‘Een vervroegde afbouw’ verwoordde Zuhal het, maar vele mensen voelen het aan als ‘woordbreuk’.
Je haasten om het nog snel in orde te brengen, is ook geen zekerheid voor je 750 euro, want ze moeten niet enkel dit jaar besteld zijn, maar zelfs geplaats en gekeurd zijn.
Een beetje in tijd gepakt?’
